این روزها، افول اقتصادی شرایط شغلی رانندگان مسافربری را نیز متاثر کرده هست. غلامرضا خادمی‌زاده اعتقاد هست؛ با توجه به اوضاع موجود، رانندگان بسیاری هستند که توان
درآمدِ بعضی رانندگان مسافربری از یک سوم حداقل دستمزد هم کمتر است
عبارات مهم : دستمزد
به گزارش ایلنا، با گران شدن اتوبوس ها و پیدایش شرکت های ریز و درشتِ مسافربری، رانندگان مسافربری برون شهری این روزها کمتر مالک اتوبوس و کارفرمای خود هستند بلکه زیاد طرف قرارداد با یک شرکت یا در نهایت یک فرد خاص، کار می کنند.
درآمدِ بعضی رانندگان مسافربری از یک سوم حداقل دستمزد هم کمتر است
غلامرضا خادمی زاده (رئیس کانون سراسری انجمن های صنفی رانندگان بخشِ مسافرِ کشور) در ارتباط با شرایط شغلی این رانندگان می گوید: رانندگان دو دسته کلی هستند؛ یک دسته، خودْمالک هستند یعنی بخشی از اتوبوس یا تمام آن، مال خودشان است ولی دسته دیگر فقط «راننده» هستند. براساس عرف و قانون، این دسته از رانندگان، سرویسی کار می کنند و میزان درآمدشان «توافقی» هست؛ بنابراین دستمزد رانندگان در استان های متفاوت تفاوت می کند؛ بعضی حقوق ثابت دارند؛ بعضی سرویسی حقوق می گیرند و بعضی نیز علاوه بر حقوق ثابت، کارانه هم می گیرند.
دستمزد رانندگان کم کردن یافته
وی می افزاید: از ابتدای امر هم حقوق رانندگان، قانون ثابتی نداشته چراکه موقعیت استان های مختلف، مسافت ها و درآمد مالکان، متفاوت هست؛ بنابراین می شود گفت درآمد رانندگانی که صرفاً «راننده» هستند، مبنای توافقی دارد.
این روزها، افول اقتصادی شرایط شغلی رانندگان مسافربری را نیز متاثر کرده هست. غلامرضا خادمی‌زاده اعتقاد هست؛ با توجه به اوضاع موجود، رانندگان بسیاری هستند که توان
با این وجود درآمد رانندگان در ماه های اخیر رو به افول گذاشته؛ خادمی زاده این ناکافی بودن دستمزد رانندگانِ بین شهری را تابع اوضاع اقتصادی کشور می داند و می گوید: درآمد مزدبگیران به طور عام پایین آمده است ولی رانندگان از آنجا که درآمدشان وابسته به میزان سوددهی مالکان هست، هرگاه اوضاع اقتصادی افول کند و مردم پول کمتری داشته باشند تا خرج مسافرت کنند، درآمد آنها هم کم می شود.
بیمه رانندگان اضطراری ست
وضعیت بیمه رانندگانِ مسافربری بین شهری چگونه هست؛ خادمی زاده در این رابطه می گوید: کلیه رانندگان بخش مسافر، بیمه هستند؛ بیمه رانندگان اضطراری است که پنجاه درصد حق بیمه را دولت می پردازد؛ یعنی ۱۳.۵ درصد از ۲۷ درصد را دولت می پردازد و ۱۳.۵ درصدِ باقیمانده را خود راننده می پردازد؛ بیمه تکمیلی رانندگان مسافربری به همراه خانواده های تحت تکفل ارزش رایگان هست؛ این بیمه تکمیلیِ رایگان، مصوب سال ۱۳۸۰ است و توانسته پرسشها رانندگان و خانواده هایشان در بخش درمان را مرتفع سازد و به خصوص در وقت بروز حوادث شغلی موثر باشد.
درآمدِ بعضی رانندگان مسافربری از یک سوم حداقل دستمزد هم کمتر است
او روند بیمه رانندگان را «خویش فرما» می داند و می گوید: از آنجا که رانندگان به طور ثابت با یک مالک یا شرکت کارفرمایی کار نمی کنند، قانونگذار آنها را «خویش فرما» در نظرگرفته است.
چرا باید «خویش فرما» باشیم؟!
البته این نوع بیمه گذاری مورد انتقاد بعضی از رانندگان هست؛ این دسته از رانندگان که جهت شرکت های مسافربری کار می کنند، می گویند بعضی از ما سال هاست جهت یک شرکت خاص کار می کنیم؛ بعد آیا نباید آن شرکت کارفرمای ما محسوب شود و ۲۳ درصد حق بیمه را بپردازد؟ آیا باید ما «خویش فرما» باشیم؟!
این روزها، افول اقتصادی شرایط شغلی رانندگان مسافربری را نیز متاثر کرده هست. غلامرضا خادمی‌زاده اعتقاد هست؛ با توجه به اوضاع موجود، رانندگان بسیاری هستند که توان
برخی دیگر از رانندگان نیز مدعی هستند که با «مالکِ ثابت» کار می کنند؛ آنها می گویند علیرغم اینکه مزدبگیر ثابتِ یک فرد خاص هستیم، این فرد هیچ مسئولیتی در قبال حق بیمه ی ما ندارد؛ این گروه از رانندگان خواستار اصلاحِ قانون بیمه رانندگان براساس اوضاع موجود و شرایط شغلی خود هستند.
خادمی زاده در ادامه ی گفتگو به روند تاریخی بیمه رانندگان اشاره می کند و می گوید: سال ۱۳۷۹ اضطراری بودن بیمه رانندگان به وسیله مجلس شورای اسلامی تصویب شد. رانندگان تا سال ۱۳۹۱، هجده درصد حق بیمه را پرداخت می کردند که بعد از سال ۹۱ این قانون اصلاح شد و سهم بیمه پرداختی رانندگان کم کردن یافت؛ در حال حاضر فقط ۱۳.۵ درصد حق بیمه را خود رانندگان می پردازند و ۱۳.۵ درصد بقیه را دولت می پردازد.
درآمدِ بعضی رانندگان مسافربری از یک سوم حداقل دستمزد هم کمتر است
رانندگانی هستند که فقط ماهی یک سرویس مسافر دارند
آیا این مبلغِ حق بیمه، با توجه به اوضاع اقتصادی رانندگان قابل قبول هست؛ خادمی زاده تصریح می کند: همانطور که گفتم اوضاع اقتصادی رانندگان، جدا از اوضاع اقتصادی کشور نیست؛ رانندگان «معمولاً» سرویسی هستند؛ در ماه های اخیر، کار کم شده است و در نتیجه تعداد سرویس کمتری نصیب آنها می شود. در این شرایط، خیلی از رانندگان، کار گیرشان نمی آید و در ماه، نهایت دو سرویس مسافر می برند؛ در نتیجه از آنجا که هفتاد درصد ماه بیکارند، این مبلغِ حق بیمه برایشان زیاد است.
او ادامه می دهد: با توجه به متغیر بودن شرایط شغلی رانندگان، رانندگانی هستند که گاهی فقط یک سرویس یا نهایت دو سرویس در ماه می توانند کار کنند؛ هم تعداد سرویس به خاطر شرایط اقتصادی مردم کم شده است و هم تعدادِ راننده زیاد شده؛ بنابراین درآمد رانندگانی که ماهی یک یا دو سرویس کار می کنند، از یک سومِ حداقل دستمزدِ وزارت کار هم کمتر است.
واژه های کلیدی: دستمزد | اقتصادی | حداقل دستمزد | اخبار اقتصادی و بازرگانی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
